Το Pride ήταν εξέγερση, δεν ήτανε γιορτή – μια μαύρη τρανς γυναίκα έκανε την αρχή
Στις 28 Ιουνίου του 1969 στο gay bar Stonewall Inn της Νέας Υόρκης άνδρες των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας εισβάλουν στο χώρο με πρόφαση την παράνομη πώληση αλκοόλ και συλλαμβάνουν βίαια άτομα της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας που σύχναζαν εκεί. Οι επιδρομές της αστυνομίας στα gay bars εκείνη την εποχή ήταν συχνές, πόσο μάλλον στο Stonewall Inn το οποίο ήταν το πιο οικονομικό και συμπεριληπτικό αφού πιο εύκολα δεχόταν τρανς άτομα ως θαμώνες. Το βράδυ της 28ης Ιουνίου του 1969 η ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα της πόλης απαντά και συγκρούεται µε τις αστυνομικές δυνάμεις, βγαίνοντας µε εκκωφαντικό τρόπο από τη σκιά και το καθεστώς αποκλεισμού της διεκδικώντας θέση στο δημόσιο χώρο.
Η Marsha P. Johnson, μια μαύρη trans γυναίκα, και η Sylvia Rivera, μια λατίνα drag queen, πρωτοστάτησαν στους αγώνες του Stonewall. Αργότερα, θα αποτελέσουν σημαντικές μορφές του κινήματος για τη διεκδίκηση των ΛΟΑΤΚΙΑ+ δικαιωμάτων με συνεχείς δράσεις και με τη δημιουργία οργανισμών προκειμένου να υποστηρίξουν ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα που βρίσκονταν στο περιθώριο.
Στην επέτειο της εξέγερσης εκείνης, Pride διοργανώνονται σε εκατοντάδες πόλεις ανά τον κόσμο ως αναγκαία υπενθύμιση των αγώνων που έχουν γίνει, αλλά κυρίως εκείνων που πρέπει να γίνουν ώστε να αρθεί κάθε έµφυλη καταπίεση, κάθε νομικός διαχωρισμός µε βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα και μέχρι η σεξουαλική και η έµφυλη ετερότητα να μην αποτελούν διαχωριστική τομή ανάμεσα στα άτομα.
Τα χρόνια που ακολουθούν το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ προσπαθεί με μετριοπαθείς πολιτικές να κατευνάσει το επαναστατικό μαχητικό κίνημα των ΛΟΑΤΚΙΑ+ με το να το προσεγγίσει και να το απορροφήσει πετώντας του δικαιωματικά ψίχουλα, μέχρι να «ωριμάσουν οι συνθήκες». Στην πραγματικότητα, το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι οι απαιτήσεις της αγοράς, και μέσω του ροζ ξεπλύματος ενσωματώνει το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνημα ενώ συνεχίζει να αισχροκερδεί σε βάρος του και να καταπατά τα δικαιώματά του τόσο μέσα στην αμερικανική κοινωνία όσο και διεθνώς.
Στην ενσωματωμένη ιστορία των «Gay Pride» η θεσμική διοργάνωση των Pride παρουσιάζεται ως κάτι το θετικό, καθώς τα Pride έπαψαν να είναι κινητοποιήσεις της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας μαχητικές, από τα κάτω, µε κινηματικό και διεκδικητικό χαρακτήρα. Αντίθετα, μετατράπηκαν σε φεστιβαλικές γιορτές από τα πάνω, γεμάτες µε αιµατοβαµµένες χορηγίες που λειτουργούν και ως ροζ πλυντήριο για όποιους θέλουν να πλασάρουν ένα προοδευτικό προφίλ βάζοντας το LGBT στην ατζέντα τους, με σκοπό να καλύψουν τις δολοφονικές πολιτικές τους.
Εμείς είμαστε εδώ γιατί νομίζουμε ότι κανένα Pride δεν πρέπει να συμβαίνει µε αυτόν τον τρόπο, γιατί πολύ απλά έτσι παύει να είναι Pride. Γιατί πιστεύουμε ότι δεν µπορεί να υπάρξει αντισεξιστικός, αντιοµοφοβικός, αντιτρανσφοβικός και αντιπατριαρχικός ΛΟΑΤΚΙΑ+ αγώνας αν δεν είναι μαχητικός και από τα κάτω.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ PRIDE; το ερώτημα αυτό µπορεί να απαντηθεί πολύ εύκολα αν ρίξουμε µια µατιά στους πραγματικούς συντελεστές των θεσµικών Pride. Στο 1ο Thessaloniki Pride, όσο το Αυτοοργανωµένο Pride της πόλης κατέβαινε στο δρόµο µε το κίνηµα SOS Χαλκιδική ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, το θεσµικό Athens Pride δεχόταν χορηγία από την Eldorado Gold, την εταιρεία που κατέστρεφε και καταστρέφει µε τις εξορύξεις χρυσού τη βόρεια Ελλάδα. Μέχρι και τώρα η εικόνα των θεσµικών Pride παραµένει ίδια, µε πολυεθνικές εταιρείες ως χορηγούς (Vodafone, Aegean κλπ.), διαφηµίσεις και κέρδη.
Χαρακτηριστικό παράδειγµα της αντιδραστικής στροφής των θεσµικών Pride είναι το θεσµικό Athens Pride του 2017, όπου πολλές ΛΟΑΤΚΙΑ+ συλλογικότητες κατήγγειλαν, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, µέσω ανακοινώσεων την διοργανώτρια αρχή και τον αντιδηµοκρατικό και αδιαφανή τρόπο που διαχειρίζεται τον θεσµό για το ζήτηµα των χορηγιών, για την συµµετοχή πρεσβειών ιµπεριαλιστικών κρατών και δηµοτικών αρχών και του τότε κυβερνητικού κόµµατος, το οποίο είχε το θράσος να κατέβει µε πανό και µε τη συµµετοχή κεντρικών στελεχών του, µία µόλις µέρα µετά από την ψήφιση των τελευταίων βάρβαρων µνηµονιακών µέτρων.
Ακόμα περισσότερο αυτό σφραγίστηκε µε την παρουσία της αστυνομίας στο θεσµικό Athens Pride του 2017 µε διακριτό µπλοκ «∆ράση Αστυνοµικών ενάντια στον Ρατσισµό», το οποίο προσπάθησαν να διώξουν η «Πρωτοβουλία για Αυτοοργανωµένο Pride» και άλλες ΛΟΑΤΚΙΑ+ συλλογικότητες, όμως, βρήκαν απέναντί τους το κυβερνητικό µπλοκ το οποίο προσπάθησε να τις εµποδίσει λεκτικά και όχι µόνο. Ενάντια σε τέτοιες πρακτικές εμείς βροντοφωνάζουµε ότι τα µνηµόνια, η φτωχοποίηση, η προσφυγική κρίση, ο ρατσισµός, ο σεξισµός, η φασιστική βία, ο πόλεμος ενάντια στα κινήματα και τις καταλήψεις δεν ξεπλένονται µε καμιά συµµετοχή στο Athens Pride. Όλη αυτή η κριτική είναι απότοκο µιας συνολικής αµφισβήτησης και του διαλόγου που έχει ανοίξει στη διεθνή κοινότητα για το ΛΟΑΤΚΙΑ+ κίνηµα και την ενσωµάτωσή του. Και είναι η ίδια αµφισβήτηση που οδήγησε στη δηµιουργία των αυτοοργανωµένων Pride σε διάφορες πόλεις, όπως στην Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Κρήτη και τα Γιάννενα.
Όπως τίποτα από τα παραπάνω δε θα µπορούσαµε να φανταστούµε να συµβαίνει σε ένα αυτοοργανωµένο Pride φτιαγµένο για να µας χωράει όλα, έτσι δεν µπορούµε µε τίποτα να δεχθούµε την παρουσία και στήριξη των θεσµικών Pride από πρεσβείες της ΗΠΑ, του Ισραήλ και της ρατσιστικής ΕΕ, που τολµούν να µιλούν στο όνοµα των ανθρώπινων δικαιωµάτων εν γένει και της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας ειδικά, την ίδια στιγµή που δολοφονούν Παλαιστίνιους, Σύριους και Ιρακινούς όσο και τα ίδια τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτοµα στις χώρες τους. ∆εν πρόκειται να ξεπλύνουµε κανένα κράτος από τις εξουσιαστικές πολιτικές και τα εγκλήματά του. Και γι’ αυτό βρισκόµαστε διαµετρικά απέναντι από αυτές τις τακτικές.
Σε ένα Pride φτιαγµένο από τα κάτω και από όλα µας, δεν έχουν καµία θέση οι οργανωτικές πρακτικές της ΑΜΚΕ Thessaloniki Pride όπως και καµιάς άλλης κλειστής οργανωτικής επιτροπής που διοργανώνει θεσµικά Pride. Θέλουµε οι αποφάσεις µας να παίρνονται από όλα, αµεσοδηµοκρατικά και όχι από 10-15 άτοµα πίσω από κλειστές πόρτες. Θέλουµε ό,τι αποφασίζουµε να το υλοποιούµε εµείς συλλογικά και χωρίς απλήρωτους «εθελοντές». Γιατί για εµάς λογικές ανάθεσης δεν έχουν καµιά θέση στη διοργάνωση των Pride και ενάντια σ’ αυτό προβάλλουµε τις ανοιχτές συνελεύσεις, τη συνδιαµόρφωση και το διάλογο.
Η ίδια η δηµιουργία των αυτοοργανωµένων Pride στην πόλη µας είναι σηµαντική, όχι µόνο για τη ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητα αλλά για το κίνηµα συνολικά. Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία, το κράτος, το ρατσισµό, τον καπιταλισµό, ενάντια σε κάθε καταπιεστικό σύστηµα εξουσίας είναι αγώνας όλων µας, για να µπορούµε να ζούµε ελεύθερα.
Για αυτούς αλλά και για τόσους άλλους λόγους τα ενσωµατωµένα, θεσµικά Pride δε µας κάνουν. Για εµάς το Pride είναι διεκδικητικό, διαθεµατικό και επικοινωνεί µε τα κοινωνικά και αγωνιστικά κινήµατα. Τίθεται ενάντια στην πατριαρχία και κάθε µορφής κανονικότητα, ενάντια στον εθνικισµό και ό,τι τον αναπαράγει. Και για αυτό κάθε χρόνο καλούµε άτοµα και συλλογικότητες που στέκονται υπέρ των ΛΟΑΤΚΙΑ+, αντισεξιστικών, φεµινιστικών αγώνων, να έρθουν να πλαισιώσουν την πορεία του Αυτοοργανωµένου Thessaloniki Pride, έτσι ώστε να γίνει αυτή η µέρα ακόµα πιο µαζική, πιο δυναµική, ηµέρα αγώνα και ελευθερίας.