Αδερφή μας, εμείς σε πιστεύουμε

Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στη Θεσσαλονίκη, γόνοι πλούσιων οικογενειών και επιχειρηματίες της νύχτας βίασαν ομαδικά μια 24χρονη κοπέλα. Μετά τη μήνυση της 24χρονης αδερφής μας, συνελήφθη ο ένας δράστης (Βασίλης Λεβέντης, συνιδιοκτήτης του ομίλου Coca-Cola στην Ελλάδα) και αφέθηκε αμέσως ελεύθερος χωρίς κανέναν περιορισμό.

Τη δική της καταγγελία ακολούθησαν δεκάδες άλλες ανώνυμες καταγγελίες στα social media για βιασμούς, κακοποιήσεις, εξαναγκασμό σε χρήση ναρκωτικών,εκβιασμούς με προσωπικά βίντεο, όλες απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα υψηλών στελεχών και  επιχειρηματιών.Οι καταγγελίες αυτές βοήθησαν να ξετυλιχτεί ένα ολόκληρο κύκλωμα βιασμών και κακοποιήσεων. Καταγγέλλουσες κάνουν λόγω για «έτοιμες λίστες κοριτσιών» που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι εκβίαζαν για να παρευρεθούν στα πάρτι τους. Όλες οι καταγγελίες κάνουν λόγο για νάρκωση, αφού μετά καμιά δε θυμόταν τι της συνέβη.

Και ενώ το θέμα αυτό απευθείας γιγαντώθηκε στα social media με εκατοντάδες δημοσιεύσεις και αποκαλύψεις, τα ΜΜΕ ακολούθησαν γραμμή πρωτοφανούς σιωπής, συγκαλύπτοντας έτσι τους δράστες λόγω της κοινωνικής και ταξικής τους
θέσης και δύναμης. Στις περιπτώσεις που το θέμα δημοσιοποιήθηκε στα συστημικά media, αυτό έγινε με εντελώς ακατάλληλο τρόπο, και περιορίστηκε στη γνωστή ρητορική του victim blaming μέσα από ερωτήσεις όπως «τι δουλειά είχε σε εκείνο το πάρτι», πρακτική που μεταφέρει στις επιζώσες την ευθύνη του βιασμού τους και τις
βάζει να απολογηθούν για την κακοποίησή τους.

Η μεγάλη κινητοποίηση του κόσμου μέσα από πορείες, παρεμβάσεις,κινητοποιήσεις σε πανελλαδικό επίπεδο ανέδειξε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τη Γεωργία. Σήμερα, 7 μήνες μετά, η υπόθεση έχει πάρει την αναμενόμενη τροπή για την αστική δικαιοσύνη που ξεπλένει τους βιαστές και συγκαλύπτει εγκλήματα. Η εισαγγελική πρόταση ονομάζει το βιασμό της Γεωργίας Μπίκα «χονδροειδές ψέμα». Η εισαγγελέας της υπόθεσης έχει υιοθετήσει ένα επικίνδυνο προς τις απανταχού επιζώσες αφήγημα, μιλάει για υποτιθέμενο συμφέρον της Γεωργίας από την καταγγελία της και την χαρακτηρίζει μάλιστα «ηρωίδα» ενός αφηγήματος που έστησε η ίδια.

Πολύ βολικά αγνοεί ότι η αδελφή μας έμεινε 3 μέρες άπλυτη μέχρι να την εξετάσει ιατροδικαστής, ότι της πήραν δείγμα ούρων με 16 ώρες καθυστέρηση και ποτέ δείγμα αίματος, ότι πολύ βολικά λείπουν οι επίμαχες ώρες από τα βίντεο που έχουν δοθεί στην αστυνομία, ότι η ίδια η αστυνομία έδρασε και πάλι ανεπαρκώς, παρά την έγκαιρη κινητοποίηση της επιζώσας και ότι οι υποτιθέμενοι μάρτυρες στους οποίους βασίζεται η εισαγγελική πρόταση έχουν καταγραφεί να αποχωρούν από το ξενοδοχείο πολύ πριν το συμβάν.

Κυρίως αγνοεί ότι καμία μας δεν θέλει να γίνει «ηρωίδα» μιας τέτοιας ιστορίας. Η γυναίκα που καταγγέλλει το βιασμό της κακοποιείται ξανά και ξανά, μέσα από την θύμηση αλλά και τη δημόσια εξιστόρηση τραυματικών γεγονότων, μέσα από την εισβολή των ΜΜΕ στην προσωπική της ζωή και τον σχολιασμό των προσωπικών επιλογών της. Η Γεωργία, και κάθε άλλη επιζώσα που καταγγέλλει την κακοποίησή της, βλέπει τη ζωή της να έχει μπει στο μικροσκόπιο, καλείται να απαντήσει για τις κοινωνικές συναναστροφές της, γιατί πήγε στο πάρτι, με ποιον, τι ήπιε και γιατί και τι περίμενε να συμβεί εκεί. Σίγουρα όχι να βιαστεί.

Πριν λίγες μέρες είδαμε την εισαγγελική πρόταση τελικά να υιοθετείται και τον
βιαστή να αθωώνεται. Μια απόφαση που έρχεται να επιβεβαιώσει πως η ταξική και πατριαρχική αστική δικαιοσύνη φυλάει «τα παιδιά της», τους πλούσιους, τους ανθρώπους με ισχύ και διασυνδέσεις. Μια απόφαση που εμποδίζει την υπόθεση της Γεωργίας από το να πάει σε δίκη.

Δεν θα μας βάλετε σε γυάλα, δεν θα προσέχουμε τι φοράμε, τι πίνουμε και πού πάμε, για να μην βιαστούμε. Γιατί εμείς ξέρουμε ότι οι βιασμοί συμβαίνουν σε ξενοδοχεία, σπίτια και γραφεία, από φίλους, αγνώστους ή συντρόφους, αργά το βράδυ ή μέρα μεσημέρι, από καλά παιδιά που δεν έχουν δώσει δικαιώματα και προέρχονται από καλές οικογένειες.

Εμείς δε χρειαζόμαστε ούτε τοξικολογικές εξετάσεις ούτε μαρτυρίες για να πιστέψουμε την αδελφή μας. Απόψεις όπως ότι «πήγαιναν γυρεύοντας» ή «τι δουλειά είχε σε τέτοιο πάρτι» μας βρίσκουν απέναντί τους. Για τους βιασμούς φταίνε αποκλειστικά οι βιαστές.

Στεκόμαστε αλληλέγγυ@ δίπλα σε όλες τις αδερφές μας που έχουν υποστεί έμφυλη βία και αγωνιζόμαστε μαζί μέχρι να δικαιωθούν. Ενάντια σε όσους θεωρούν πως οι πράξεις τους μπορούν να μείνουν ατιμώρητες λόγω της κοινωνικής και ταξικής τους θέσης. Βιαστές, μπάτσοι, δικαστές θα μας βρείτε απέναντί σας.

Με τις Γεωργίες όλου του κόσμου. Απαιτούμε η υπόθεση να πάει σε δίκη.

ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΣ

Δευτέρα 4/07: Πανελλαδική ημέρα δράσης για την υπόθεση Λιγνάδη

Περίπου ένα χρόνο μετά τη χειμαρρώδη έξαρση του φεμινιστικού κινήματος και του #metoo στην Ελλάδα, ήρθαμε αντιμέτωπ@ με μία από τις υποθέσεις παιδοβιασμών και κακοποιήσεων από τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρη Λιγνάδη. Η δίκη ξεκίνησε τον Φεβρουάριο,συνεχίζεται τώρα τον Ιούλιο και η απόφαση θα ανακοινωθεί μέσα στις επόμενες μέρες. Ο ίδιος μέχρι και σήμερα δηλώνει αμετανόητος και πως πρόκειται για σκευωρία εναντίον του. Ο Λιγνάδης βρέθηκε με σειρά κατηγοριών εις βάρος του για βιασμούς ανηλίκων, για εμπλοκή σε κυκλώματα παιδοβιασμού και παιδικής πορνογραφίας, για κακοποίηση και εκβιασμούς ανηλίκων, ενώ φαίνεται πως οι έρευνες για το πρόσωπό του είχαν αρχίσει καιρό πριν τις δημόσιες καταγγελίες,αλλά διακοπήκαν για αδιευκρίνιστους λόγους.

Εκτός από στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου επί ΝΔ, ο Λιγνάδης υπήρξε στενός συνεργάτης της υπουργού πολιτισμού Λίνας Μενδώνη – η οποία τον διόρισε προσωπικά ως διευθυντή του Εθνικού – και έχει άμεσες σχέσεις με την κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό του προσέδιδε μια παραπάνω εξουσία που χρησιμοποιούσε για να διαπράττει και να καλύπτει τα εγκλήματά του. Είναι χαρακτηριστική η ειδική μεταχείριση που δέχτηκε από την αστυνομία, αφού στην αρχή αφέθηκε ελεύθερος γιατί «δεν υπήρχε ένταλμα», ενώ η έρευνα του σπιτιού του έγινε ένα μήνα μετά, δίνοντάς του χρόνο υπέρ αρκετό για να καταστραφούν τα οποιαδήποτε ενοχοποιητικά στοιχεία. Μάλιστα ο ίδιος φαίνεται να μην έχασε την ευκαιρία, αφού στο σπίτι του βρέθηκε ολοκαίνουριος υπολογιστής χωρίς τίποτα το ενοχοποιητικό. Ωστόσο, στην αποθήκη του βρέθηκαν δύο αντίγραφα άδειας παραμονής ανήλικου παιδιού από τις Σεϋχέλλες, γεγονός που ενισχύει τις κατηγορίες για εκμετάλλευση ανηλίκων.

Το ρόλο τους στο ξέπλυμα του Λιγνάδη έπαιξαν για άλλη μια φορά και τα ΜΜΕ. Είτε με προβοκατόρικα εξώφυλλα, είτε δίνοντας το βήμα σε «σοκαρισμένους» ηθοποιούς που ξεπλένανε τον δράστη, είτε ακόμα και μετά τη σύλληψή του με εξώφυλλα «ο Λιγνάδης προσεύχεται κάθε μέρα στη φυλακή», με στόχο να εμφανίσουν το δράστη μετανοημένο και να εξομαλύνουν την κοινή γνώμη υπέρ του.Φυσικά ο Λιγνάδης δεν ήταν ο μόνος που δέχτηκε αυτή τη μεταχείριση. Άλλοι διάσημοι του θεάτρου ή της τηλεόρασης δέχτηκαν το ίδιο ξέπλυμα από τα ΜΜΕ όπως ο Φιλιππίδης, αργότερα ο Παναγιωτόπουλος και πολύ πρόσφατα τα «καλά παιδιά» που ενώ διέπραξαν ομαδικό βιασμό στη Θεσσαλονίκη και είναι υπόδικοι, τα κανάλια μας ενημέρωναν ότι «είναι τόσο όμορφοι, δε θα χρειάζονταν να βιάσουν για να βρουν σεξ».

Ο ρόλος των ΜΜΕ ως παντός χρήσης πλυντηρίου για βιαστές, κακοποιητές, παιδοβιαστές μας δημιουργεί μόνο οργή. Τον ίδιο και χειρότερο ρόλο έχει παίξει και η κυβέρνηση ΝΔ που όλως περιέργως φαίνεται να συνδέεται με πολλούς από τους κατηγορούμενους του #metoo. Τα κυκλώματα trafficking, παιδικής πορνογραφίας, τόσο στην περίπτωση του Λιγνάδη, όσο και στην υπόθεση της Γεωργίας φαίνεται να εμπλέκονται πολύ έντονα με την αστική τάξη της χώρας και να αναπαράγονται από υψηλόβαθμα στελέχη, ανθρώπους με πολιτική/οικονομική εξουσία και κύρος. Δεν ξεχνάμε ούτε την υπόθεση του βουλευτή της ΝΔ Νίκου Γεωργιάδη που καταδικάστηκε για παιδοβιασμό και η ποινή του «έληξε» συνοπτικά λόγω παραγραφής. Όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να στρέψει τις κατηγορίες και την κοινή γνώμη προς συγκεκριμένα πρόσωπα για να καλύψει όλους τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους, ο χείμαρρος καταγγελιών φαίνεται να ξετυλίγει ένα κουβάρι που δε θα μπορέσει εύκολα να φιμωθεί.

Για όλα τα παραπάνω, σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης, φίμωσης, θαψίματος περιστατικών έμφυλης βίας, θα βρισκόμαστε απέναντι. Απέναντι και στην πατριαρχική κουλτούρα που μεταφέρει την ευθύνη στα επιζώντα έμφυλης βίας. Απέναντι στη λογική του συστήματος που λέει πως δεν έχουν όλες οι ζωές την ίδια αξία και ένα έγκλημα εις βάρος μεταναστών και μάλιστα ανηλίκων μπορεί να θαφτεί. Απέναντι στην κυβέρνηση και τα στελέχη της που υποθάλπουν κυκλώματα έμφυλης βίας και κάνουν πλάτες στους βιαστές. Απέναντι και σε καλοθελητές όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που πάει να παράξει πολιτική υπεραξία από την υπόθεση του Λιγνάδη, σαν να μην έπαιξε ποτέ κανένα ρόλο στην φυλάκιση και εκμετάλλευση των μεταναστ(ρι)ών μέσα στα camp, σαν να έκανε ποτέ κάτι για τα κυκλώματα trafficking μεταναστών. Ενάντια στη συστημική βία, στην κουλτούρα του βιασμού και την συγκάλυψη.

Καμία μόνη, κανένα μόνο.

ΕΧΕΤΕ ΛΕΦΤΑ – ΕΧΟΥΜΕ ΦΩΝΗ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ

Silvia Rivera για ένα κινηματικό Thessaloniki Pride

Witches Fight Back